Względność energii kinetycznej*

Dla stojącego pasażera jachtu energię kinetyczną można zapisać dokładniej

\begin{array}{c}{E_A} = \frac{{m{{\left( {{{\vec v}_1} + \vec v} \right)}^2}}}{2} = \\ = \frac{{m\left( {v_1^2 + {v^2} + 2{{\vec v}_1} \cdot \vec v} \right)}}{2} = \\ = \frac{{mv_1^2}}{2} + \frac{{mv_{}^2}}{2} + {{\vec v}_1} \cdot \vec v\end{array}

Ostatni składnik jest iloczynem skalarnym obu prędkości . Ponieważ iloczyn skalarny zależy od kąta \varphi zawartego między obiema prędkościami, to

{\vec v_1} \cdot \vec v = {v_1}v\cos \varphi

znika tylko, gdy te prędkości są do siebie prostopadłe. Wówczas energia kinetyczna dla pasażera będzie sumą energii kinetycznej bili względem stołu i energii wynikającej tylko z ruchu stołu

{E_A} = \frac{{mv_1^2}}{2} + \frac{{mv^2}}{2}

 

Przypadek wielu kul

Dla wielu kul na stole sytuacja może wydawać się trochę bardziej skomplikowana, ale tu z pomocą przychodzi nam twierdzenie mówiące, że

całkowita energia kinetyczna układu ciał równa jest sumie energii kinetycznych tych ciał względem środka ciężkości tego układu oraz energii kinetycznej środka ciężkości całego układu.

{E_c} = \sum\limits_{i = 1}^n {\frac{{{m_i}v_i^2}}{2}}  + \frac{{{m_u}v_{su}^2}}{2}

gdzie m_i, v_i są to masy i prędkości poszczególnych ciał,  v_{su} to prędkość środka ciężkości układu a m_u jest masą całego układu

 {m_u} = \sum\limits_{i = 1}^n {{m_i}}

 Zmiana układu odniesienia spowoduje tylko zmianę wartości  v_{su}.