Zjawisko załamania
Promień padający na granicę ośrodków (izotropowych), normalna do powierzchni łamiącej w punkcie padania i promień załamany leżą w jednej płaszczyźnie, a stosunek sinusa kąta padania \(\alpha\) do sinusa kąta załamania \(\beta\) jest równy stosunkowi współczynnika załamania ośrodka drugiego do współczynnika załamania ośrodka pierwszego.
\(\Large{\frac{\sin{\alpha}}{\sin{\beta}}=\frac{n_2}{n_1}}\)
Związek powyższy to prawo załamania zwane prawem Snelliusa, od holenderskiego astronoma i matematyka Willebroda Snella, który sformułował je w oparciu o przeprowadzane doświadczenia na początku wieku XVII.
Prawo Snelliusa wynika bezpośrednio z zasady Huygensa (zobacz: Zasada Huygensa - prawo załamania) lub zasady Fermata (zobacz: Zasada Fermata - prawo załamania).