Słownik pojęć

Rozchodzenie się w przestrzeni zaburzenia stanu ośrodka, czyli rozchodzenie się wszelkiego rodzaju drgań.

Ideą rozchodzenia się fali jest takie sprzężenie między sąsiadującymi punktami ośrodka, w którym rozchodzi się fala, aby zmiana stanu tego ośrodka w jednym punkcie powodowała zmianę w punkcie sąsiednim.

wytwarzana przez źródło drgające ruchem harmonicznym; cechuje ją okresowość czasowa i przestrzenna

Drgania cząsteczek rozchodzące się w ośrodku sprężystym (materialnym).

Zaburzenie rozchodzące się w ośrodku materialnym, przekazujące energię bez transportu materii..

Charakterystyczne dla fali stojącej jest to, że wszystkie punkty ośrodka drgającego wykonują jednocześnie drgania. Amplituda tych drgań nie jest jednakowa - zależy od ich położenia. W fali stojącej możemy wyróżnić punkty o zerowej amplitudzie drgań - taki punkt to węzeł, oraz punkty o maksymalnej amplitudzie - taki punkt to strzałka.

stan drgań danego punktu ośrodka, opisywany przez wychylenie z położenia równowagi, prędkość i przyspieszenie