5.2 Punkty przegięcia funkcji

Przykłady

  Przykład 1
    Pokażemy, że funkcja f(x)=\frac{e^{x-2}}{x} nie posiada punktów przegięcia.
    Rozwiązanie:
    Dziedziną funkcji jest zbiór D=\mathbb{R}\backslash \left\{ 0\right\}.
    Obliczamy pierwszą i drugą pochodną funkcji f:

f^{\prime }(x)=\frac{e^{x-2}(x-1)}{x^{2}}, x\in \mathbb{R}\backslash \left\{ 0\right\},
f^{\prime \prime }(x) =\frac{e^{x-2}(x^{2}-2x+2)}{x^{3}},  x\in \mathbb{R}\backslash \left\{ 0\right\}\

i przyrównujemy drugą pochodną do zera:

f′′(x)=0 \iff \frac{e^{x-2}(x²-2x+2)}{x³}=0 \iff (e^{x-2}=0∨x²-2x+2=0)
Ponieważ e^{x-2} >0 i x^{2}-2x+2\neq0 dla każdego x\in\mathbb{R}\backslash \left\{ 0\right\}, więc powyższe równanie nie posiada rozwiązania, zatem funkcja f nie posiada punktów przegięcia.
    Przykład 2
    Pokażemy, że funkcja f(x)=4x^3+8x\ln x nie posiada punktów przegięcia.
    Rozwiązanie:

    Dziedziną funkcji jest zbiór D=(0, +\infty).
    Obliczamy pierwszą i drugą pochodną funkcji f:

f'(x) =12x^2+8\ln x+8\text{ , }x\in (0, +\infty)
f''(x)=24x+\frac 8x, x\in (0, +\infty).
Zauważmy, że dla każdego x∈(0, +\infty) pochodna rzędu drugiego jest dodatnia, zatem nie jest spełniony warunek konieczny istnienia punktu przegięcia i funkcja f nie posiada punktów przegięcia.

    Przykład 3
    Wyznaczymy punkty przegięcia funkcji f(x)=-x³+6x²-9x+2.
    Rozwiązanie
    Funkcja f(x)=-x³+6x²-9x+2 jest wielomianem, jest więc określona dla każdego x∈R.
    Obliczamy pierwszą i drugą pochodną funkcji f:

f^{\prime }(x)=-3x^{2}+12x-9,\text{ }x\in \mathbb{R}
f^{\prime \prime }(x)=-6x+12, x\in \mathbb{R}

i przyrównujemy drugą pochodną do zera:

f^{\prime \prime }(x)=0\iff -6x+12=0\iff x=2.

    Stąd wynika, że funkcja f może mieć tylko jeden punkt przegięcia. Dalej o istnieniu punktu przegięcia rozstrzygamy stosując jedną z dwóch metod podanych poniżej.
    1 sposób (wykorzystamy I warunek wystarczający istnienia punktów przegięcia)
    Badamy, gdzie druga pochodna funkcji przyjmuje wartości dodatnie a gdzie ujemne:

f^{\prime \prime }(x)>0\text{ }\Leftrightarrow -6x+12>0\text{ }\iff x

oraz

    f′′(x).

 Stąd wynika, że f′′(x)>0 dla x∈ (-∞,2) (a zatem także dla pewnego lewostronnego sąsiedztwa 2) oraz f′′(x) dla x∈ (2,∞) (przedział ten można potraktować jako prawostronne sąsiedztwo 2). Zatem punkt P=(2,0) jest punktem przegięcia funkcji f.
    Metodę tę stosujemy najczęściej wtedy, gdy jednocześnie mamy wyznaczyć przedziały wklęsłości i wypukłości funkcji f.

2 sposób (wykorzystamy II warunek wystarczający istnienia punktów przegięcia)
    Obliczamy trzecią pochodną funkcji f:

    f′′′(x)=-6,  x∈R.

Dla x=2 mamy:


     f′′(2)  = 0,
    f′′′(2)  = -6≠0.


Zatem punkt P=(2,0) jest punktem przegięcia funkcji f.

Przykład 4
Wyznaczymy przedziały wypukłości i wklęsłości oraz punkty przegięcia funkcji f(x)=xe^{x}.

Rozwiązanie:

Funkcja f(x)=xe^{x} jest określona dla każdego x∈R.
Obliczamy pierwszą i drugą pochodną funkcji f:


    f′(x)  = e^{x}(1+x), x∈R
     f′′(x)  = e^{x}(2+x), x∈R

i przyrównujemy drugą pochodną do zera:


    f′′(x)=0⇔e^{x}(2+x)=0⇔(e^{x}=0∨2+x=0).

    Ponieważ e^{x} >0 dla każdego x∈R, więc f′′(x)=0 dla x=-2. Oczywiście x=-2 należy do dziedziny funkcji.
    Dalej badamy, gdzie druga pochodna funkcji przyjmuje wartości dodatnie a gdzie ujemne:

    f′′(x)>0 ⇔e^{x}(2+x)>0 ⇔x>-2

oraz

    f′′(x).

  f′′(x)>0 dla x∈ (-2,∞), więc funkcja jest wypukła na przedziale (-2,∞),

f′′(x) dla x∈ (-∞,-2),  więc funkcja jest wklęsła na przedziale (-∞,-2). Zatem punkt P=(-2,-2e⁻²) jest punktem przegięcia funkcji f.
    Uzyskane wyniki i odpowiedź (uwzględniając również przedziały wypukłości i wklęsłości badanej funkcji) najczęściej zapisujemy w postaci tabeli.

Tabela

Przykład 5
  Wyznaczymy przedziały wypukłości i wklęsłości oraz punkty przegięcia funkcji f(x)=arctgx-x.
Rozwiązanie

Zauważmy, że funkcja f(x)=arctgx-x jest określona dla każdego x∈R.
Obliczamy pierwszą i drugą pochodną funkcji f:

f^{\prime }(x) =\frac{1}{1+x^{2}}-1, x\in \mathbb{R}
{ }f^{\prime \prime }(x) =\frac{-2x}{\left( 1+x^{2}\right) ^{2}}\text{},\text{ }x\in \mathbb{R}

i przyrównujemy drugą pochodną do zera:

f^{\prime \prime }(x)=0\iff \frac{-2x}{\left( 1+x^{2}\right) ^{2}}=0\Longleftrightarrow -2x=0\iff x=0.

Stąd wynika, że funkcja f może mieć tylko jeden punkt przegięcia. Dalej badamy, gdzie druga pochodna funkcji przyjmuje wartości dodatnie a gdzie ujemne:

f^{\prime \prime }(x)>0\text{ }\Leftrightarrow \frac{-2x}{\left(1+x^{2}\right) ^{2}}>0\text{ }\iff -2x>0\Longleftrightarrow x

oraz

f^{\prime \prime }(x).

Wyniki umieszczamy w tabeli:

Tabela

 Funkcja jest wypukła na przedziale (-∞,0), wklęsła na przedziale (0,+∞), a punkt P=(0,0) jest punktem przegięcia.