4.2 Ekstrema lokalne funkcji (*)
Teoria
Mówimy, że funkcja
ma w punkcie
maksimum lokalne, jeżeli istnieje zawarte w dziedzinie funkcji
otoczenie
punktu
takie, że dla wszystkich 
Mówimy, że funkcja
ma w punkcie
minimum lokalne, jeżeli istnieje zawarte w dziedzinie funkcji
otoczenie
punktu
takie, że dla wszystkich 
Jeżeli dla każdego
zachodzi nierówność
, to mówimy o maksimum (minimum) lokalnym właściwym.
Jeżeli funkcja
jest różniczkowalna w punkcie
i ma w tym punkcie ekstremum lokalne, to 
Funkcja może mieć ekstremum lokalne jedynie w punkcie
, takim że
(gdy jest różniczkowalna w
) lub w punkcie
, w którym funkcja
nie ma pochodnej.
Punkty, w których pochodna funkcji zeruje się nazywamy punktami stacjonarnymi tej funkcji.
Jeżeli funkcja
jest ciągła na pewnym otoczeniu
i różniczkowalna na sąsiedztwie
punktu
oraz
lub
to funkcja
ma w punkcie
ekstremum lokalne właściwe. Jest to maksimum lokalne w przypadku 1, minimum lokalne gdy zachodzi warunek 2.
Jeżeli funkcja
jest dwukrotnie różniczkowalna na pewnym otoczeniu punktu
oraz
to funkcja
ma w punkcie
ekstremum lokalne właściwe, przy czym jest to maksimum lokalne, jeżeli
, minimum lokalne, gdy
.







