4.2 Ekstrema lokalne funkcji

Teoria

Mówimy, że funkcja

f

‒ warunek konieczny istnienia ekstremum lokalnego dla funkcji różniczkowalnej

Jeżeli funkcja f jest różniczkowalna w punkcie x_0 i ma w tym punkcie ekstremum lokalne, to f'(x_0)=0.

Jeżeli funkcja f jest różniczkowalna w x_0 i f'(x_0)\neq 0, to funkcja f nie ma ekstremum lokalnego w punkcie x_0.

Funkcja f może mieć ekstremum lokalne jedynie w punkcie x_0, takim że f'(x_0)=0 (gdy jest różniczkowalna w x_0) lub w punkcie x_0, w którym funkcja f nie ma pochodnej.

Punkty, w których pochodna funkcji zeruje się nazywamy punktami stacjonarnymi tej funkcji.

‒ I warunek\(\) wystarczający istnienia ekstremum lokalnego

Jeżeli funkcja f jest ciągła na pewnym otoczeniu U_{x_0} i różniczkowalna na sąsiedztwie S_{x_0} punktu x_0 oraz

1. f'(x)>0 dla x\in S^-_{x_0} oraz f'(x) dla x\in S^+_{x_0}

lub

2. f'(x) dla x\in S^-_{x_0} oraz f'(x)>0 dla x\in S^+_{x_0},

to funkcja f ma w punkcie x_0 ekstremum  lokalne właściwe. Jest to maksimum lokalne w przypadku 1 oraz minimum lokalne, gdy zachodzi warunek 2.

‒ II warunek\(\) wystarczający istnienia ekstremum lokalnego

Jeżeli funkcja f jest dwukrotnie różniczkowalna na pewnym otoczeniu punktu x_0 oraz

1. f'(x_0)=0,

2. f''(x_0)\neq 0,

to funkcja f ma w punkcie x_0 ekstremum  lokalne właściwe, przy czym jest to maksimum lokalne, jeżeli f''(x_0) oraz  minimum lokalne, gdy f''(x_0)>0.