3.2 Ekstrema lokalne funkcji (*)

Teoria

Definicja. Załóżmy, że funkcja f jest określona na pewnym otoczeniu U_{x_0} punktu x_0. Mówimy, że f ma w punkcie x_0 maksimum (minimum) lokalne, jeżeli istnieje otoczenie U_{x_0}, punktu x_0, takie, że dla wszystkich x\in U_{x_0}

 \ \qquad f(x)\leq f(x_0).  \ \ (f(x)\geq f(x_0).)

Uwaga 1. Jeżeli f'(x_0)\neq 0, to funkcja f nie ma ekstremum w punkcie x_0. \\

Uwaga 2. Funkcja może mieć ekstremum lokalne jedynie w punkcie x_0, takim że f'(x_0)=0 (gdy jest różniczkowalna w x_0) lub w punkcie x_0, w którym funkcja f nie ma pochodnej.

Twierdzenie - warunek wystarczający istnienia ekstremum lokalnego. Jeżeli funkcja f jest ciągła na pewnym otoczeniu U_{x_0} i różniczkowalna na sąsiedztwie S_{x_0} punktu x_0 oraz

  1. f'(x)>0 dla x\in S^-_{x_0} oraz f'(x) dla x\in S^+_{x_0}
  2. f'(x) dla x\in S^-_{x_0} oraz f'(x)>0 dla x\in S^+_{x_0},

to funkcja f ma w punkcie x_0 ekstremum lokalne właściwe. Jest to maksimum w przypadku (1), minimum gdy zachodzi warunek (2).

Twierdzenie - drugi warunek wystarczający istnienia ekstremum lokalnego. Jeżeli funkcja f jest dwukrotnie różniczkowalna na pewnym otoczeniu punktu x_0 oraz

  1. f'(x_0)=0,
  2. f''(x_0)\neq 0,
  3. f'' jest funkcją ciągłą w x_0,

to funkcja f ma w punkcie x_0 ekstremum lokalne właściwe, przy czym jest to maksimum, jeżeli f''(x_0), minimum, gdy f''(x_0)>0.