Rys historyczny ustalania wzorców jednostek
Każda wielkość fizyczna to liczba i jednostka. Jednostka wyraża miarę wielkości fizycznej. Jeśli chcemy podać np. drogę pokonaną przez auto, musimy wyrazić ją poprzez jednostkę długości, jeśli chcemy podać czas tego ruchu potrzebna nam jest jednostka czasu.
Na przestrzeni dziejów ludzkość używała bardzo wielu różnych jednostek do wyrażania wielkości fizycznych. Pierwsze miary ludzkość wymyśliła dla ułatwienia sobie codziennych czynności związanych z handlem, wytyczaniem obszarów własności, czy spełnianiem powinności względem władcy.
W naturalny sposób wykorzystywano wielkości związane z samym człowiekiem lub z czynnościami które człowiek mógł wykonywać.
Do określania długości używano takich jednostek jak: stopa, łokieć, dłoń, skok, strzał z łuku, rzut kamieniem, i wiele innych. Większe odległości wyrażano poprzez czas: pół dnia drogi, dzień drogi itd. Objętość to m.in.: garść, bałwan, korzec, kibel.
Czy wiesz że, w średniowieczu „moment” równał się półtorej minuty? :-)
Wraz z rozwojem cywilizacji powstawały kolejne jednostki związane z danym kręgiem kulturowym czy używane na danym obszarze geograficznym. Było więc coraz więcej i więcej...